ای ناخدا بهر خدا بنشین به لنگر گاه دل

حالا که در کوی تو من ، افتاده ام از پا مرو

اکنون که کردی خاطرم، آشفته از غمها مرو

ای ناخدا بحر خدا، بنشین به لنگرگاه دل 

گل خوشه تن ماهی صفت، با موج هر دریا مرو

رقصنده چون اندام شب ، سوزنده چون امواج تب

غافل تو ای هنگام لب ، در بزم هر رسوا مرو

مویت حدیث آرزو ، چشمت کتاب جست و جو

قهرت حجاب جست و جو ،مستانه چون رویا مرو

حالا که مشتاق توام ،‌مجنون و فرهاد تو ام

مصلوب بیداد تو ام، بگشوده پر تنها مرو

ای عامل تغدیر من، هم دام و زنجیر من

مهتاب عالم گیر من ، ای ماه بی همتا مرو

امشب که دل بشکسته ام ، در موج غم بنشسته ام

با گریه پیمان بسته ام،‌ بنشین و بی پروا مرو

محمد قلی جهانگیری (فدائی)