نقدی بر نمایش ٬٬ یک شاخه گل سرخ٬٬

در چند روز گذشته شاهد اجرای تاتر یک شاخه گل سرخ در سالون تاتر اصفهان واقع در مجموعه ی فرشچیان توسط اقای مسعود یزدانبخش بوده ایم.

تاتر حالتی گنگ دارد که در ابتدا باعث گیج شدن مخاطب میشود و سوالاتی را به وجود میاورد که بعضا بدون پاسخ باقی میماند ، سوالاتی مانند دلیل تغیر زمان زیست برخی کاراکتر ها یا زمان وقوع داستان.

به نظر میرسید سعی شده تاتر در سبک سورئال و سیال و همچنین سمبولیستی یا نمادگرایانه به جلو برود که به نظر من نیاز به تفکر و تمرین بیشتر داشت .

در یکی از سکانس های نمایش کلمه ی اجم بکار برده شده که معنای غیر عرب را میدهد ولی اگر از دید تاریخی به این کلمه نگاهی بیندازیم این کلمه دارایه ریشه هایی نژاد پرستانه نیز بوده و از دیدگاهی پست بودن دیگر اقوام نسبت به قوم عرب را نشان میدهد ، حال پرسش بنده اینجاست که چرا در یک نمایش ایرانی از کلمه ی اجم استفاده شده است ؟
در رابطه با زمان نمایش، گنگی خاصی وجود دارد ،نوع لباس کاراکتر ها مطعق به عصر حاضر است اما برخی از دیاوگ ها یا برخی از چیدمان صحنه این امر را نقض میکنند به صورت مثال وجود تلفن دیالاپ در صحنه در کنار استفاده از مدل لباس نسبتا جدید !

از دیگر گنگی هایی که در تاتر قابل مشاهده بود عدم وجود پل برای انتقال کاراکتر شمر به عصر کنونی بود که در خصوص این کارکتر پرسش دیگری به وجود میآید : چه کسی لیست شمر را به او داده است ؟ از دیگر پرسش هایی که در خصوص این تاتر میتوان به آن اشاره کرد ،‌ مکان وقوع آن است.

ولی به طور کلی بازیگران بازی ای قوی داشتند هرچند بنظر میرسد برخی از دیالوگ ها در ری اکشنها را خودشان اضافه کرده اند .
کنترل بازیگران نسبتا خوب بود و عمده نقد از نمایشنامه میباشد .

موسیقی تاتر به صورت قابل قبولی اجرا شد و در ان فالشی بگوش نرسید .

اما در کل اجرا کردن چنین تاتری خبر از خوش ذوقی کارگردان میدهد که تلاش کرده نمایش از حالت یکنواختی خارج شده و جنبه ی بصری کار تقویت شود که باعث شده مخاطب متوجه ی خلوص خاصی در کار شود . اقای یزدانبخش تلاش خود را کرده و با بخرج دادن خلاقیت هایی معجونی درست کرده که باعث تاثیر بر مخاطب خود شده است که این کار او نیاز به قدر دانی دارد اما متن نمایش نامه داری ظرفیت بیشتری برای بیان موضوع نمایش بود .

با وجود تمام نقد هایی که به نمایش شده ، هدف کلی نمایش که بیان ریاکاری و خلوص بود به طور کامل به مخاطبین انتقال پیدا کرد همچنین بعضا جمله های قوی مخصوصا در صحنه ی اخر شنیده میشد که سطح کار را بالا و قویتر میکرد

هارمونی نجوای هیات، نظم کمی داشت که اگر تمرین بیشتری میشد ، زیبا تر به گوش میرسید .

من به اقای یزدانبخش به خاطر اجرای این نمایش تبریک میگویم و امیدوارم شاهد استمرار در کار های او باشیم و همچنین امیدوارم که بخش های خصوصی در بالابردن کار ها سهیم شوند تا بدلیل مشکلات گوناگون کار ها به تعویق نیفتند و یا هنرمند مجبور به پرداخت برخی هزینه ها از جیب خود نباشد. امید میرود در اینده شاهد کار های فاخری در سطح استان باشیم .

علی اصغر جهانگیری

برچسب‌ها: نقد نمایش, نقد تاتر, یک شاخه گل سرخ, هنر و ادبیات معاصر اصفهان, علی اصغر جهانگیری موج های تاریک بخش دوم...