لولی وشان لول

هر شب عنان خویش به پیمانه داده ایم

تا چلچراغ خاطره روشن ز یاد اوست

جان در هوای گریه ی مستانه داده ایم

بی پیر باده نوش صراحی بدست عشق

دردا که سر به مقدم بیگانه داده ایم

دل در طریق کعبه ی مقصود با شتاب

بر شور حال و جذبه ی رندانه داده ایم

ما با طلوع جلوه ی لولی وشان لول

صد شعله ی ره به سینه ی مردانه داده ایم

کشتی دل شکست به دریای چشم دوست

اینگونه تن به مرگ غریانه داده ایم

محمد قلی جهانگیری ( فدائي)